Bayramla gelen ilk adımlar:)

Çankırıdan dönüşte uyumadı.Sonra yatağında oynarken oturarak uyuyakalan oğluşum:))

Ananeyle saadet:))

İşte dünyanın en yakışıklı dayıları:))

Kim demiş benim oğluşum biberonu bıraktı diye.Tekrar biberon sevdamız başladı.Yemek yemesin sürekli su içsin:(

Dayılarla saadet:))

Dede kucağında saadet:))

Güzel geçen bi yolculuktan sonra Çankırı ya geldik.herşey çok güzeldi.ablam hariç tüm kardeşler biraradaydık.İzmirde okuyan kardeşim ,Çorumda memur olan diğer kardeşim yani dayılar.En son 8 aylıkken görmüştü onları Hasan Eren.Sabah 5 ti oraya vardığımızda.Hasan Eren baya bi inceledi baktı baktı..Sonra kaynaşmalar..

Bayram günü annem elektrik süpürgesini açtı.Tabi süpürge canavarı Hasan eren de onu takipte.Annem salonu bitirdi çıktı bide baktık Hasan Eren ananesinin peşinden yürüyor.Kendimi sıkıyorum bağırmamak için.15-20 adım attı kapının kenara çarptı kıçının üstüne oturuverdi.Sonrası çığlıklar.Kapı olmasa daha yürüyecekti..

Şimdi baya bi cesaret geldi lakin 3-4 adım sonrası emeklemeye başlıyor.Çok çok güzel bişey yaa.Tabi görüntüleyemedik.Görüntülemeye çalıştığımızda şımarıklıktan bi kaç adım sonrasında kendini yere atırıveriyor.Düşmesi bile ahenkli.O kadar narin düşüyorki.Tabi canı çook tatlı paşamın.

Bayramda genelde evdeydik.Çoruma gitmedik hava çok soğuktu Hasan Eren hasta olacak diye korkumdan bi yere gitmedim.Annemler lojmanda oturdukları için bi hayli ufak ev ama öyle sıcakki bizde ne kadar kombi yakarsan yak o tadı vermiyor.Eski kaloriferli evleri özledim valla ne güzel ısıtıyor öyle..

Yani kendi aramızda bol kahkahalı bir tatildi.Hasan Eren dayılarıyla öyle kaynaştı ki.Bir de yeni huylar edindik.Babamlara bayramlaşmaya gelen herkesi yabancıladı.Çok ağlamıyor dediğim oğlum çığlık çığlığa ağladı.Hele babamların işyerinden bi memura öyle ağladı ki adamcağız çok rahatsız oldu.Hiç yabancılama huyu yoktu farklı bi ortam olunca böyle oldu demekki..

Bu arada baba aşkımızda hat safhaya vardı.Bu tatilde öyle kıskandım ki anlatamam.Baba uyutacak baba doyuracak,onun kucağındayken bana gel diyorum babasına sarılıyor.Önceleri tam tersiydi.Ya tamam babası da valla insan çok kıskanıyor:(

Birde iştahsızlık var.Benim oğluşum zayıf ama maşallah iştahı güzel diyordum hep nazar değdirdim galiba.Gitmeden önce biraz vardı Çankırı da hat safhaya vardı.Yemek yedirmek bi eziyet oldu.Ne oyunlar ne şaklabanlıklar hakgetire.Mama sandalyesi olmadığı için daha da zorlandım.Şu her yere taşınan mama sandalyelerinden almadığıma çok pişman oldum..

Ayrılık vakti öyle zor olduki.İlk önce Uğur İzmire gitti.Bi kaç saat sonra da biz çıktık yola.İlhan arkamızdan Daha şimdiden çok özledim uzakları yakın eden bişey varmı söyleyin yazmış facebook sayfasına Hasan Erenin resminin altına.Okuyunca çook ağladım.Ananeye dedeye dayılara uzak benim oğluşum.Öyle zorki..

Tadı damakta kalan bi ziyaretti..