Baba bloga baskın yaptı :))))

Bugün bloğa biraz karalama yapma vakti geldi diye düşündüm.öncelikle yorumlarınız ve bloglarınız zevkle okunur olduğundan emekleriniz için size ne kadar teşekkür etsem azdır.bunu belirtmem lazım.

Ama bazı yorumlarda biz babalara atıflarda bulunmuşsunuz bunuda düzeltmek isterim. Yorumlarınızda neden hergün beraberken bu kadar alakalı olunmuyorda araya hasret girince üzerimize çok düşülüyor ki hafif sitemler okudum.Haklsınız ama sizler çocuklarınızdan olağanüstü bir durum olmadıkça ayrı kalmadığınız için bir babanın sizler yokken duyduğu özlemi aynı evin içindeyken yaşananlarla kıyaslayınca ortaya çıkan durumu anlayamıyorsunuz. Evet biz babalar belki biraz daha geri planda durabiliriz ama bunun sadece 2 sebebi olabilir. İlki bizlerin anaç olmaması diğeride sizlerin çocuklarımıza mükemmel bakmanız olabilir sadece. Yalnız sizlere şunu söyliyeyim Allah sizleri çocuklarınızdan ayırmasın dayanılmaz bir hasret çekiyorsunuz. Oğlumu msn de görebilmek için Aybike ye hadi bilgisayarı aç uyutma çocuğu diye serzenişlerim hala gözümün önünde.

Neden mi gözümün önünde çünkü oğlum şu an yanımda uyuyor :) Evet çok şükür oğluma kavuştum. (bu arada aybike'de hafiften kıskanmalar kızmalar oldu ama sonra yukardaki açıklamayı yapınca oda bana hakverdi)

Dün sabah erkenden Alaca'ya geliverdim.mümkün olsa kimsecikler uyanmadan evde olacaktım ama vesait bulma zorluğu ancak sabah 08,20 de kavuşturdu bizi.

Öncelikle Aybike nin yoğun programı sebebiyle sizlere burdan yazamaması beni çok üzdü. Şuanda da evde düğün telaşından ilgilenemiyor. Bende duruma hem el koyayım hemde blogun çorbasında benimde tuzum olsun diye geçtim pc nin başına. Geçen hafta sonunda bacanağım ve baldızım Çankırı ya gittiler pazar günüde hep beraber Çoruma geçtiler. Tüm zaman dilimi içerisinde düğün yemekleri misafir ağırlamalar kına gecesi derken bir Çorumda bir Alaca da oldular . Bu arada Aybikem resim çekmeye fırsat bulamamış buda beni çok üzdü. Sizlerle elimizdeki pek az resmi paylaşacağım. Umarım baldızımın makinasında resim vardır..

Öncelikle Aybike ve oğlumu İstanbuldan uğurlarken çektiğim görüntünün net olmadığımı ama benim hafızamda uzun seneler belkide ömür boyu çok berrak bir görüntü olarak kalacak olan otobüs resmini paylaşmak istiyorum

Bunlarda Çankırı da çekilmiş resimleri :)

Şimdi yokluklarında benim içimi en çok acıtan resmi koyacağım. Oğlum her sabah bizden önce kalkar.Bazı sabahlar bizi uyandırsada (bizden kastım benim annesi hep uyanık :) )) çoğu sabah benim yataktan kalkmamı sessizce bekler. Ben kalkınca bana güler onu almam için kur yapar. Maksadı belli canım arkamdan yatağıma yatacak ya bizim küçük bey.Kızamıyorumda aynı benim gibi keyfine çok düşkün :). İşte onlar yokken her akşam gözlerim odamızda beşiğimizi sabahlarıda yatağımda Hasan Ereni aradı....Ama olsun çok şükür kavuştum ya sonunda oğluma (TABİİİİİ BİRİCİK EŞİM AYBİKEMEDE)

Yaramaz oğluş:)))

Hala Çankırıdayız.Aslında Çoruma geçecektik ama ablamlar buraya gelecek hep beraber Çoruma geçeceğiz.Hasan Erene gelince babasının yokluğunda teselliyi dedesinde buldu:)) Ona ne oyunlar yapıyor görmelisiniz.Dedesne cee-ee yapıp sonrasında da kendince dede cici yaparken bi dövmediği kalıyor.Bunları öyle bi sırada yapıyor ki bi cee-ee bi cici dede.Sonra da kıkır kıkır gülüyor. Kıpırdak hamsi saniye yerinde durmuyor eee artık bu çocuk niye kilo almıyor demiyorum bu harekete buna da şükretmem lazım aslında.Mesela şuan ayağımın dibinde 1 dakika önce değildi.Bi uçta oynuyordu.Battaniye seriyorum küçükbey üstünde oynasın diye ama ne fayda.Bi bakıyorum sandalye altına girmiş yastığını da sokmaya çalışıyor. Şimdi çorbasını içireceğim.Daha sonra görüşmek üzere. Yazacak çok şey var zaman yok.. Oğluşumla dünya güzel.Herşey çok çok güzel.

Tatildeyiz:))

Herkese merhabalar Uzun zamandır fırsat bulamadım her zamanki gibi.Annem geldi.5 gün İstanbulda kaldık.Cuma gününden beride Çankırı da annemlerdeyiz.Bu babişten ilk ayrılığımız.Yusuf için inanılmaz zor oldu.25 temmuzda oda gelecek ama oğluşuna hiç dayanamıyor.Bi daha bizi bi yere yollayamayacakmış dayanamıyormuş:)) Tabiki de oğluşuna dayanamıyor.Hergün msn de görüşüyoruz ama olmuyor işte.Bizde perşembe günü Çoruma geçeceğiz. Oğluşum uyuyor şuan.İlk otobüs yolculuğumuz çok şükür sorunsuz geçti.İlk gün biraz ateşi çıktı.Çok iştahsızdı.şimdi iyi.Evin her tarafını inceleye inceleye bitiremedi.İlk gün elimi tutarak uyudu.Baya yadırgadı.Allahtan çabuk alıştı.Tek derdimiz babişimiz.O da olsaydı herşey harika olacaktı.. fırsat buldukça yazmaya çalışacağım.Foto yok maalesef. sevgilerrrr....