22 Kasımda 2 yaşımıza girmiş bulunmaktayız..Herşey harikaydı..Benim biçok kişiyi davet etmemem dışında herşey harikaydı..Çağıramadığım,unuttuğum herkes kusura bakmayın lütfen:(((( Zaten kayınvalidemlerde kutladık birazda bu nedenle çekindim aslında.. İşte pastamız..
Canım oğlum,Erenim gözbebeğim iyiki doğdun tatlım benim.
Hep mutlu,huzurlu , içten,sevecen,sıcakkanlı olursun inşallah..
Bu resmi kaldıramadım..Offf hala biçok şeyi bilmiyorum şu blogda.Yanlışlıkla konulmuş bi resim..
Pastayı gördüğü an öyle mutlu oldu ki görülmeye değerdi..En sevdiği kahramanımız Upsy Daisy nin saçlarını koparmakla işe başladı:)))
İşte en sevdiğim foto..Şu mutluluğa bakarmısınız canım benim işte herşey şu yüzündeki ifade içindi bebeğim:)))
Kızıl saçlarım ve ben..Sevdim yeni halimi..İlk başta baya yadırgadım ama alıştım artık:))
Biz hazırlık yaparken balonlarla oynarken kendinden geçmiş oğluş.Biraz alakasız foto :)))
Mumları üflemek o kadar hoşuna gitti ki mumlar söndüğünde bile üfü derdindeydi:)))
Bu kareden bi kaç tene daha var.Fena halde Sıla ablamızı kesiyoruz:)))
Başak yengemizin hediyesi:)))
Çok sevdiği ıggle piggle..Önce hayran hayran bakıyor sonrada kollarını yemeye başlıyor:))
Offf al yanaklım benim..
İşte bunlar fotolar.Ayrıntılar aşağıdadır:))))
ben ne zaman bloga yazı yazmaya karar versem bloga giremiyorum.Hep bi sorun var.Sebebini bilmiyorum ama bu durum canımı çok sıkıyor..Bu kez de bundan yazamadım.Hep bi sorun...
Vay bee 2 olduk.Herşey çook güzeldi.Hasan Eren zaten son zamanlarda özellikle son bir ayda inanılmaz büyüdü,hareketleri,tavırları o kadar değişti ki.Ayrıca yine benim o akıllı,uslu oğlum oluverdi.Yani o dönemi atlatmış bulunuyoruz.
Doğumgününde çok mutluydu balonlarla oynadı,koştu,Eyyayla ( Behra ablasına hala Eyya diyor) oynadı. Bu kez doğumgünümüzü babannede kutladık bizim evde kutlamamızın imkanı yoktu çünkü inanılmaz küçük.Zaten bu minik ev beni aşırı germeye başladı.Herşey üstüme geliyor.Neyse doğumgünümüze geçelim.Pastayı nasıl yaptıracağımı aylar öncesinden planlamıştım ama nereye yaptıracağım konusunda bi fikrim yoktu.Tesadüf Başak sayesinde (kendisi eltim olur )bulmuş olduk..Bikaç fotograf mail derken karşımıza ne çıkacağını inanın hiç bilmiyorduk..Sonuç harikaydı.Hasan Eren pastayı görünce inanılmaz mutlu oldu.Her fotograf karesine de yansıdı mutluluğu.Kutlamayı bu kez öğleden sonra yaptık.Geçen seneki hataya düşmedim bu kez.Gelen,arayan.soran herkese çookk teşekkür ederiz.
Bu aralar birbirimize sevgi sözcükleri söylüyoruz.Ben ona seni seviyorum anneciğim diyorum o da bana şeni şevio diyor..Öyle tatlı diyoki...İnanılmaz olgunlaştık..Hala sessiz harflerde takıntımız var.Mesela mama hala ama baba hala aba ..B harfinde bişey var galiba..Behra Eyya..Kesin bu 'b' harfinde bişey var:)))
Araba hastalığımız da tam gaz devam.Gözümüzü ilk açtığımızda arabalarımız yanımızda duracak.Uyurken yatağına 4-5 araba almadan yatmıyor.O uyuduktan sonra bi bakıyorum onları arka arka bi güzel dizmiş sonra da uyumuş oluyor..Çok düzenliyiz ve çok temiziz..İnşallah hep böyle devam eder ne deyim:))))
Herşeyin bi zamanı olduğunu bişeylerin rayına oturması için birazcık sabretmenin önemini şimdi daha anlıyorum..O bi kaç aylık dönemde ne kadar mızmız,huzursuz,zorla yemek yiyen bi Hasan Eren vardı..Şimdi ise tam tersi..Herşeyden kendine bi oyun çıkaran,kıkır kıkır herşeye gülen,sevgi dolu ,gelip gidip öpen,sarılan sımsıcak bi oğluş var..
